Το σύνδρομο Angelman αποτελεί μια νεύρο-γενετική διαταραχή που περιλαμβάνει νοητικές και αναπτυξιακές διαταραχές. Εμφανίζεται με μία πληθώρα κλινικών εκδηλώσεων με κυρίαρχα χαρακτηριστικά τις διαταραχές του λόγου, διαταραχή της ισορροπίας και του συντονισμού των κινήσεων, ευχάριστη διάθεση, υπερκινιτικότητα και διάσπαση προσοχής. Πολύ συχνή είναι η εμφάνιση κρίσεων επιληψίας (7 στα 10 παιδιά με σύνδρομο Angelman). Οι κρίσεις συχνά ξεκινούν από την ηλικία των 18-24 μηνών. Συχνά είναι δυσδιάκριτες λόγω των κινητικών διαταραχών που εμφανίζουν τα παιδιά με AS.

​

Πολύ πρόσφατα στο 3ο Παγκόσμιο συμπόσιο για την διαιτητική παρέμβαση στην επιληψία ανακοινώθηκε πως η διατροφή διαδραματίζει ένα σπουδαίο ρόλο στην καταπολέμηση των κρίσεων στο σύνδρομο Angelman. Συγκεκριμένα προτάθηκε η δίαιτα χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη (LGIΤ), με πολύ υψηλή περιεκτικότητα σε λίπος και χαμηλή πρόσληψη υδατανθράκων. Η δίαιτα αυτή είναι ευρέως χρησιμοποιούμενη για πολλές μορφές επιληψίας και ανήκει στο φάσμα της κετογονικής δίαιτας.

​

Ο γλυκαιμικός δείκτης (ΓΔ) αποτελεί ένα μέτρο επίδρασης της κατανάλωσης μίας υδατανθρακικής πηγής στη γλυκόζη του αίματος. Δηλαδή πόσο γρήγορα αυξάνεται η γλυκόζη του αίματος, μετά από την κατανάλωση ενός συγκεκριμένου τροφίμου. Τα απλά σάκχαρα (υψηλός ΓΔ) (ζάχαρη, μέλι, μαρμελάδα) διασπώνται εύκολα στον οργανισμό και αυξάνουν γρήγορα και απότομα τη γλυκόζη του ορού, ενώ αντίθετα τα τρόφιμα με πολλές φυτικές ίνες όπως τα αρτοποιήματα ολικής άλεσης (χαμηλός ΓΔ) διασπώνται αργά και προκαλούν αργή και σταδιακή αύξηση της γλυκόζης.

​

Το πρωτόκολλο της συγκεκριμένης δίαιτας εκτός από την επιλογή τροφίμων χαμηλού ΓΔ περιλαμβάνει και κάποια ακόμη χαρακτηριστικά όπως την υψηλή κατανάλωση λίπους, την επαρκή κατανάλωση πρωτεΐνης και φυσικά την μειωμένη πρόσληψη υδατανθράκων. Αξιοσημείωτο είναι πως η επιλογή τροφίμων με χαμηλό ΓΔ από μόνη της δεν φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα, το οποίο σημαίνει πως το παιδί πρέπει να ακολουθεί ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα και όχι απλά να γίνονται μεμονωμένες επιλογές τροφίμων.

​

Η σίτιση ενός παιδιού με τις ιδιαιτερότητες του σύνδρομου Angelman αποτελεί πρόκληση και χρήζει ιδιαίτερης προσοχής και μελέτης. Το πρόγραμμα σίτισης πρέπει να καλύπτει τις δικές του ανάγκες, αλλά και προτιμήσεις, συνεπώς να είναι πλήρως εξατομικευμένο. Η θεραπευτική αυτή παρέμβαση πρέπει να γίνεται μόνο από εξειδικευμένο κλινικό διαιτολόγο που έχει αντίστοιχη κλινική εμπειρία και το παιδί πρέπει να παρακολουθείται από ομάδα ειδικών παιδονευρολόγων και παιδιάτρων σε εξειδικευμένο ιατρικό κέντρο.